
ARSIÈ- Tijdens een prachtige lierdag ontvang ik een merkwaardig telefoontje. Het is Marcin, of ik op het lierveld in Stegeren sta. Dan volgt het meest vreemde verzoek. Hij verwacht over een kwartiertje te landen en wil dan weer een liertrek. Zijn doel is Wanswerd (Friesland) en hij vertrok uit Bentelo (Plus 4). Wie is deze ambitieuze piloot met opvallend Pools accent. Met een brede lach landt Marcin en vol overtuiging wil hij zijn reis vervolgen.
„Thermiek, daar heb ik een zesde zintuig voor, ja hoogte winnen heb ik goed onder de elleboog“. Ik verbeter hem met het woord “knie”, maar dat vindt Marcin onlogisch. Tja daar heeft hij een punt. Overigens Wanswerd haalde hij niet. In Assen werd de landing ingezet.
Marcin Krawczyk
Leeftijd: 49 jaar
Beroep: Natuursteenhandelaar
Vliegvereniging: Overal
Woonachtig: Hengelo
Wanneer begonnen?
24 jaar geleden. In de jaren 90 bezocht ik Monte Carlo, in Zuid-Frankrijk. Ik ontdekte vliegende paragliders en werd direct verliefd op deze sport. Ik dacht, hoe is het mogelijk, dat je zo makkelijk kan vliegen. Ik was er gewoon ziek van.
In 2002 verhuisde ik naar Nederland en toevallig reed ik naar Tubbergen. Bij Getelo ontdekte ik paragliders in de lucht, ik ben omgedraaid en zo heb ik Lucas Ten Napel en Hans Termaat ontmoet.
Met hoeveel regelmaat vlieg je?
Zo vaak mogelijk. Ik heb mijn eigen bedrijf met medewerkers. Ik kan het werk zo organiseren, dat ik vaak kan vliegen.
Mooiste vlucht?
Dat was met Lucas en Hans in Oludeniz. 2006, de eerste keer van de Babadag over de lagunes aan zee. Dat was zo ‚onreëel’, als een diepe slaap, zo meteen gaat de wekker en moet ik gaan werken. Vanaf 2000 meter een glijvlucht van 45 minuten. De laatste jaren ben ik niet meer geweest. Het is veranderd in een pretpark.
Langste vlucht?
Richting Hannover. Dat was 150 kilometer en duurde vijf uur.
Het was een vrijdag in Manderveen, we probeerden even de lucht in te gaan. Boven het bos voelde ik zwakke thermiek. Dus ik dacht even een uurtje vliegen en dan landen. Toen kreeg ik een bel van 2 meter. Ik kreeg keer op keer een bel en ze werden steeds sterker. Ik vloog naar Noordhorn met zijn vliegveld en CTR. Ik kon er omheen en vloog naar de kerncentrale van Lingen. Daar kreeg ik een bel van 5 meter per seconde. Iedere uur werd het beter en beter. Voor de CTR van Hanover ben ik geland.
Grootste angstmoment?
Ik ben wel eens gecrasht, met gevolg, twee benen in gips. Het was geen ‚bad luck‘ of pech maar echt domheid. Na twee weken mooi vliegen in Slovenië, op de laatste dag, de laatste vlucht. Er stonden twee mooie meiden beneden op mij te wachten. Ik vloog naar de landing en trok een hele diepe steilspiraal om indruk te maken. In eens was ik mijn oriëntatie kwijt en vloog ik met mijn benen tegen de mast van de windzak. Dat was de grootste les van mijn carrière.
De arts zei dat ik nooit meer goed zou kunnen lopen. Maar ik train nu voor de marathon, die ga ik lopen.
Favoriete vliegstek?
Kruševo, Noord-Macedonië. Als je niet meer wil vliegen in de bergen, kan je het vlakke land in. Overal is thermiek.
Favoriete scherm?
Ozone Photon, mijn eerste 2 liner. De snelheid is veel hoger. Minder weerstand, de lijnen creëren 30% van je weerstand. Dit is de beste constructie in de C-klasse van de laatste jaren. Stabiel, ik heb heel veel vertrouwen in dit scherm. Natuurlijk, een 2-lijner heeft meer input nodig. Goede controle houden, je moet wel werken, want het kan bumpy zijn. Maar wat heel bijzonder is, in de ‚bumpy air‘ trap je 1/3 speed en ga je met beide risers sturen, dan is het scherm zo stabiel. Ik vloog met mijn oude scherm Alpina 4 de British en Dutch Open in Spanje afgelopen jaar. En mijn sterke concurrent Matthijs Groeneveld vloog met deze Photon 2 liner.
Wij vlogen gelijktijdig naar de finish, beiden trapte vol speed. Hij vloog veel sneller. Dus ik heb hem nu ook gekocht, ik heb Matthijs een appje gestuurd om hem even bang te maken.
Favoriete harnas?
Ik had de Lightness 3 van Advanced. Door mijn voorbereiding op de marathon raakte ik 12 kilo kwijt. Ik moet met ballast gaan vliegen zoals water of een nieuw harnas kopen. Ik vond de tweedehands Impress 4.
Ik was onder de Impress van de Impress, het is zo comfortabel.
Ja, er is een heel grote zit met goede rugleuning en in vergelijking met de Lightness 3 is het veel stabieler.
In de Lightness 3 en nog meer in de Lightness 2, wordt het onstabiel tijdens turbulente lucht. Mijn benen zwiepen van links naar rechts. En dan voel je stress. Of zit je ergens in de lij-zijde, dan bewegen je benen, dat geeft angst.
Omdat dit nieuwe harnas zo stabiel is, heb ik minder stress. Het is 9 kilo zwaarder en ik durf meer in de lucht.
Overige vlieguitrusting?
Ik ben geen gadgetfreak. Ik heb twee mobiele telefoons, met Seeyou Navigation app van Naviter. En de andere de XCtrack app, speciaal voor wedstrijden. Daarnaast nog een ouderwetse Vario met de piep.
Ik ben in Polen opgeleid op de oude wedstrijd manier. Ga maar eerst thermiek vliegen zonder vario. Ga maar voelen.
Laatst tijdens de wedstrijd Freedom Open, was er een koufront met noordenwind en alles bevroor.
Net onder cloudbase was mijn water bevroren, maar ook mijn vario was bevroren. De mobieltjes werkte niet meer. Ik droeg winterhandschoenen maar het voelde zo koud aan, ik wist niet meer wat ik met mijn vingers moest doen. En toch heb ik de hele task gevlogen zonder vario, zonder instrumenten, gewoon op gevoel.
Welk gevoel brengt paragliding.
Ja, avontuur. Ik leef voor avonturen. Bij een XC weet je meestal niet waar je terecht komt. Vanuit de lucht zoek ik een mooi veldje, liefst bij een huis. Ik maak eerst wat luchtfoto’s van het huis, dan ga ik daar landen. Mensen zijn vaak nieuwsgierig. Ze vragen, of ik uit een vliegtuig ben gesprongen? Waar kom je vandaan? Na enige uitleg laat ik op mijn iPhone de foto’s zien. Ze vragen of ik ze doorstuur? Ik zeg ja natuurlijk, ik pak mijn uitrusting in. Vaak krijg ik een kop koffie aangeboden. Dan vragen mensen hoe ik terug kom. Ik zeg, ik ga lopen naar het treinstation. Dan krijg ik meestal een lift aangeboden.
Welke vliegdoel heb je nog.
Ik wil in Quixadá (Brazilië) 200 of 300 kilometer vliegen. Zuid-Amerika is echt een mooi continent. Iedereen die cross-country vliegt, wil daar heen, daar is ooit een record van over 500 km gevlogen.
Paragliding tip.
Vlieg achter andere piloten aan met veel ervaring. Ga daar mee op reis. Trek je daar letterlijk aan op.
(Verkorte versie is gepubliceerd in magazine Lift 35 (oktober 2024)